cjib

Weblog  |  Cashen in Ten Boer

Drie CJIB-enveloppen op de deurmat. Na opening ben ik een week boodschappengeld armer: 187 euro. Je zult maar een minimuminkomen hebben. Niet te geloven. Wat heb ik misdaan?
Door rood gereden? Met 100 door de Asserstraat in Norg gevlogen? Vanuit mijn cabrio mijn middelvinger opgestoken naar een flitsagent?
Ik zeg: Ten Boer. Ik google op Ten Boer en boetes. Wat blijkt: het dorp is in de provincie Groningen met een straatlengte voorsprong koploper in het uitdelen van bekeuringen. Op de website van RTV Noord ontdek ik dat vorig jaar in Ten Boer gemiddeld 2,95 boetes per inwoner zijn opgelegd. 
Dit is nu interessant lokaal nieuws dat de Randstad nooit bereikt. Want het is een opmerkelijk cijfer. Ga er van uit dat in die van god en iedereen verlaten regio het gros van het verkeer lokaal is, vreemden hebben daar niks te zoeken. De slachtoffers zijn mensen die het zwaard van Damocles zien hangen, en een gewaarschuwd mens telt voor twee. Zijn die locals zo hardleers dan? Dan zijn het wel rare sadomasochisten daar in Groningen. Het probleem is vermoedelijk dat aan deze strop, net als op snelwegen met trajectcontrole, ook voor beschaafde automobilisten nauwelijks te ontkomen is. 
De fatsoensrakker zegt: had je maar beter uit je doppen moeten kijken. Technisch gesproken heeft hij gelijk. Maar als de gemiddelde ezel zich in zijn eigen achtertuin jaarlijks bijna driemaal aan dezelfde steen stoot, zou de steen wel eens het echte probleem kunnen zijn.
Mijn pakket ziet er zo uit. Boete 1 - heenweg, 14.34 uur – bedraagt 55 euro voor een gemeten snelheid van 71 kilometer per uur, gecorrigeerd 68. Op de terugweg is het enkele uren later tweemaal raak, en hoe: om 18.06 uur 94 euro voor 74 kilometer per uur waar ik zestig mocht, tien minuten later als klap op de vuurpijl nog een graaibonus van 38 euro voor 68 waar ik wederom zestig mocht. In één klap het jaargemiddelde van de gemiddelde Ten Boerder.
Als de zeer keurige rijder die ik ben, heb ik me ook in Groningen poeslief gedragen. Ik reed op het soort provinciale weg waar je in mijn regio’s normaliter 70 of 80 rijdt, zo’n doorgaande weg die in een kaarsrechte lijn langs Ten Boer loopt – de N360, ik vergeet hem nooit meer. Aan de snelheidsovertredingen is te zien dat mijn gemiddelde snelheid rond de zeventig lag, precies het tempo dat ik dacht te mogen maken. Ik moet een verkeersbord hebben gemist, of een meter te laat hebben geremd. Ter hoogte van het dorp, waar matiging van tempo voor de verkeersveiligheid opportuun is, heb ik bovendien voor het stoplicht gestaan, dus daar kan ik het nooit te bont hebben gemaakt. Maar: no escape. Dit is puur cashen.
In de provincie Groningen moeten een paar mensen fors worden toegesproken, vrees ik. Zet maar een extra stoplicht neer als je per sé de loop uit het verkeer wilt halen. Ik kom daar nooit meer.

Fri, 31 July

Read more

'Porsche komt met puristische 911 GT'


Mede door het succes van de Cayman GT4 heeft Porsche besloten tot de ontwikkeling van een 911 GT, die het rijplezier van de bestuurder meer prioriteit dan wat dan ook geeft.

Het Engelse Autocar meldt dat de 911 GT (codenaam) een unieke plek krijgt in het gamma.

Anders dan de 911 GT3 en GT3 RS (foto) is de auto niet gefocust op het neerzetten van zeer snelle rondetijden op circuits. Aan de andere kant staat ook niet de mogelijkheid tot alledaags gebruik bovenaan, zoals bij de Carrera-modellen.

Nee, de GT moet uitblinken in gevoel, respons en interactie met de rijder. Daarom komt de auto juist ook met handbak beschikbaar. Qua karakter lijkt de auto dus misschien wel het meest op de Cayman GT4.

Het Engelse magazine meldt dat de GT veel minder spoilers krijgt dan de GT3's. Ook krijgt de auto gewoon de reguliere koets, en niet het bredere uiterlijk van de puristische circuitmodellen zoals die er nu zijn. Ook de banden zullen minder voor ultieme grip, en meer voor rijplezier bedoeld zijn.

De Porsche 911 GT komt op z'n vroegst in 2016 op de markt.


Fri, 05 June

Clarkson

Ik die petitie voor Clarkson al getekend? Nee, maar ik ben er toe in staat. Geweld keur ik af, en ik ben het met al zijn tegenstanders eens dat hij genadeloos mag worden aangepakt als hij niet met zijn poten van producers af kan blijven. Maar wat hij ook heeft misdaan, de val van de Top Gear-presentator zou in laatste instantie de overwinning betekenen voor de politiek correcten die in Engeland nog veel dictatorialer toeslaan dan bij ons.

Dat land is onleefbaar geworden. De Britse uitgever Oxford University Press drukte schrijvers onlangs op het hart geen varkens en worstjes in hun teksten op te voeren, dat zou beledigend kunnen zijn voor bepaalde bevolkingsgroepen. In die fatsoenscultuur, waar ze vroeg of laat Miss Piggy van de buis halen, wordt de clown Clarkson zo gehaat dat ze elke gelegenheid zullen aangrijpen hem in diskrediet te brengen. Daar is de niet door de terreurmoraal geïnfecteerde Britse pers het ook wel roerend over eens, dacht ik.

Ik neem direct aan dat Clarkson een bullebak is, die rol kun je niet zo goed spelen als je hem niet in je hebt. Dat hij een racist zou zijn geloof ik niet, al is hij etterbak genoeg om hem te spelen. Ik denk dat zijn uitdagende gedrag één grote, ietwat uit de hand gelopen provocatie is aan het adres van de fatsoensbureaucratie die elk eigen geluid de mond wil snoeren.

Clarkson gaat er verder in dan wij omdat je je met talloos veel miljoenen op de bank nu eenmaal iets meer kunt veroorloven, maar zijn immense populariteit getuigt van brede solidariteit met zijn belevingswereld. Het is zijn verdienste dat een autoshow symbool werd van verzet tegen de domineescultuur.

Dit wordt geen Top Gear-hymne. Ik werd de laatste jaren soms hysterisch van de flauwiteiten met caravans of het eeuwige gebash van EV’s en Franse auto’s. De rek was er misschien een beetje uit, al waren die specials op de Noordpool en in Afrika weer televisie om de vingers bij af te likken.

Toch denk ik dat Top Gear de autojournalistiek onherkenbaar heeft veranderd. De presentatoren flikten het om humbug en constructieve tekortkomingen genadeloos tegen het licht te houden zonder hun liefhebbershart te verloochenen. Door die unieke mix van nuchterheid en pesterige subjectiviteit waren ze, als je erover nadenkt, dikwijls de nuance zelve.

Top Gear kon auto’s in één adem ophemelen en afbranden met een relativeringsvermogen waar we allemaal een hoop van hebben kunnen leren. Denk aan Clarksons onvergetelijke reportage over de Alfa Romeo 8C, die hij als auto rubbish vond maar die hij om zijn schoonheid alles zou vergeven. Er was geen onweerstaanbaarder vertolker van de dubbele gevoelens die de petrolhead verscheuren, als hij eerlijk is. Een beter autoprogramma is er nooit geweest.

Fri, 20 March